«Αλλάξτε μυαλά, γιατί θα σας λιώσουμε σαν τα σκουλήκια»

 

Αυξάνονται οι επιθέσεις ακροδεξιών. Παρά τις επίσημες διαψεύσεις του «ηγέτη» τους, τα έντυπα των χρυσαυγιτών βρίθουν από απειλές και εντολές στους οπαδούς για «δυναμικά ξεκαθαρίσματα»
Ηταν 7.30 μ.μ. του περασμένου Σαββάτου (24/1), όταν ο 34χρονος Αλέξης Καλοφωλιάς, μεταφραστής και μέλος του γνωστού μουσικού συγκροτήματος Last Drive, περνούσε από τη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Χαλκοκονδύλη για να πάρει κάποιο από τα λεωφορεία της Κάνιγγος.

Ξαφνικά, τρεις άγνωστοι βρέθηκαν μπροστά του και, πριν προλάβει να καταλάβει τι συμβαίνει, τον χτύπησαν με μεταλλικό αντικείμενο στο κεφάλι.

Δοκίμασε να ξεφύγει καταφεύγοντας στην είσοδο ενός καταστήματος.

Τον ακολούθησαν κι εκεί, κοπανώντας το κεφάλι του στο πεζοδρόμιο με μανία, μπροστά στα μάτια γειτόνων και περαστικών.

Οταν η υπάλληλος του καταστήματος άρχισε να καλεί σε βοήθεια, οι επιτιθέμενοι άφησαν το αιμόφυρτο θύμα τους για να καταφύγουν τροχάδην στο ορμητήριό τους: τα γραφεία της ναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» (3ης Σεπτεμβρίου 19). Ο κ. Καλοφωλιάς μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, με άσχημο τραύμα στο πρόσωπο και προβλήματα όρασης στο δεξί μάτι.

Είναι προφανές πως ο 34χρονος μουσικός δεν είχε πληροφορηθεί τις διακηρύξεις των στελεχών της «Χρυσής Αυγής», εδώ κι ένα χρόνο, για το ρόλο που επιφύλασσαν στο κτίριο που τόσο γενναιόδωρα έσπευσε να τους νοικιάσει το ΠΙΚΠΑ(!), παρά τις διαμαρτυρίες των υπόλοιπων ενοίκων της πολυκατοικίας. Ο «φίρερ» της οργάνωσης, Νίκος Μιχαλολιάκος, ήταν πάντως σαφής: «Μεταφερόμαστε στα νέα γραφεία», δήλωνε στις 21.12.96, «με σκοπό να κυριαρχήσουμε στο πεζοδρόμιο του κέντρου των Αθηνών!».

Αυτή η προσπάθεια για «κυριαρχία στο πεζοδρόμιο» απέναντι σε κάθε λογής «εθνικούς και φυλετικούς εχθρούς» δεν είναι, φυσικά, κάτι καινούριο για τα κατά φαντασίαν Τάγματα Εφόδου του Μιχαλολιάκου: Μπορεί μέχρι τα τέλη της περασμένης δεκαετίας η «Χρυσή Αυγή» να μην ήταν τίποτα περισσότερο από μια γραφική παρέα, εδώ και κάμποσα όμως χρόνια έχει εξελιχθεί σε πραγματικά επικίνδυνη συμμορία.

Συνολικά, από το 1992 έως σήμερα έχουν καταγγελθεί πάνω από 50 επιθέσεις Χρυσαυγιτών στην περιοχή της πρωτεύουσας, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στην Κομοτηνή και στα Χανιά.

Η μεθοδολογία των επιθέσεων ακολουθεί τα κλασικά πρότυπα των μουσολινικών squadristi: αστραπιαίες επιδρομές με μαχαίρια, ρόπαλα και σιδερολοστούς, σακάτεμα του θύματος (ή των θυμάτων) και εξαφάνιση. Οταν το συμβάν καταγγελθεί, η «Χρυσή Αυγή» συνήθως διαψεύδει -ακόμα κι όταν δράστες ήταν επώνυμα μέλη ή στελέχη της.

Εξαίρεση αποτελούν ανάληψη της ευθύνης από το περιοδικό της οργάνωσης (τχ. 75) για την έφοδο (10/12/92) σε αριστερούς φοιτητές που «εμοίραζαν προκηρύξεις αντεθνικού περιεχομένου» στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ και η γενική εξαγγελία, λίγο νωρίτερα, της εκστρατείας κατά των αριστερών «ζωντανών προδοτών» (τχ. 70).

Η ομολογία

Αν οι επίσημες διαψεύσεις προσπαθούν να θολώσουν τα νερά, το αντίθετο συμβαίνει με τα έντυπα της οργάνωσης. Οι στήλες της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Χρυσή Αυγή» είναι γεμάτες με ανοιχτές προτροπές προς τα μέλη και τους οπαδούς της για τέτοια δυναμικά ξεκαθαρίσματα, προτροπές που, αν μη τι άλλο, συνιστούν καραμπινάτη ηθική αυτουργία στις ναζιστικές επιθέσεις. Σταχυολογούμε ενδεικτικά:

**Στις 12.7.96, η εφημερίδα προστάζει: «Φωτιά και τσεκούρι στους νοθευτές της ράτσας. Ας διατρανώσουμε την απόφασή μας να μη μεταβληθεί η χώρα μας σε μια εκτρωματική πολυφυλετική χοάνη, μια απόφαση που έχουμε χρέος να καταστήσουμε σεβαστή εμπράκτως».

Στις 10.1.97 «προειδοποιεί» ότι «εάν το κράτος συνεχίσει την πολιτική της αδιαφορίας» απέναντι στους ξένους μετανάστες, «να ξέρει πως οι κάτοικοι θα αντιδράσουν από μόνοι τους».

Στις 5.12.97 δημοσιεύεται επιστολή αναγνώστη, που «διαπιστώνει» ότι «πολλές γειτονιές στην Αθήνα έχουν γίνει γκέτο αλλοδαπών», διαμαρτύρεται γιατί «η αντιρατσιστική αστυνομία του (κύριου) Ρωμαίου μάς συνιστά να μην τους προκαλούμε», απαιτεί «μπουρλότο και φωτιά στα αλλοδαπά σκυλιά» και ζητεί τη γνώμη της «Χρυσής Αυγής» πάνω στο θέμα. Η απάντηση: «Αγαπητέ συναγωνιστή μπορείς να επισκεφθείς τα γραφεία μας και μετά από κάποιες διαδικασίες να γίνεις μέλος του «Μετώπου Νεολαίας»».

**Ακόμα σαφέστερες είναι οι προθέσεις (και τα έργα) της οργάνωσης όσον αφορά τους κάθε λογής (κατά την άποψή της) «ανθέλληνες» και «μειοδότες». «Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια φρουρά μαχητών που την κρίσιμη ώρα θα τιμωρήσει τους προδότες», δηλώνει ορθά-κοφτά ο Μιχαλολιάκος (2.5.97).

«Γιατί δεν καλούν και την «Χρυσή Αυγή» σε μια τέτοια εκδήλωση;», αναρωτιέται ρητορικά η εφημερίδα στις 21.2.97 για μια συζήτηση στη Νομική Θράκης με θέμα τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας, για να συμπληρώσει με νόημα: «Αλλά και να μη μας καλέσουν την επόμενη φορά που θα γίνει, ας γνωρίζουν πως θα συμμετάσχουμε».

**Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η «Αντεπίθεση», «όργανο του Μετώπου Νεολαίας της Χρυσής Αυγής»: «Αντί να περιμένουμε την επόμενη κίνησή τους για την καταστροφή της Πατρίδας, θα πάμε εμείς πρώτα και θα τους κόψουμε τη διάθεση» (3.1.97).

**Τολμηρότερη (καθότι απευθυνόμενη στα «νιάτα» της οργάνωσης) είναι η μόνιμη στήλη «Μέτωπο Νεολαίας» που εγκαινιάστηκε τον περασμένο Ιούνιο κι υπογράφεται από το Γιώργο Μάστορα:

«Είναι καιρός να αντιληφθείτε», γράφει στις 25.7.97 απευθυνόμενος προς τους εν γένει αντιφασίστες, «ότι οι δρόμοι μάς ανήκουν πλέον ολοκληρωτικά, χωρίς κανένα ίχνος παραχώρησης. Μπορείτε να αλλάξετε μυαλά και να πορευθείτε στον δρόμο μας, τον δρόμο της Φύσης, της Δύναμης και της Ανθρώπινης Ιστορίας. Κάντε το, ειδάλλως εξαφανιστείτε από μπροστά μας γιατί ΕΜΕΙΣ, οι Δυνατοί, θα σας λιώσουμε σαν τα σκουλήκια». Αμέσως μετά, ακολουθεί η προτροπή προς τους Χρυσαυγίτες: «Τσακίστε με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο, ό,τι κι αν χρειαστεί, τον κάθε βλάκα που θα τολμήσει να αμφισβητήσει εσάς και τις Ιδέες σας. Κάντε τους να μετανιώσουν για τις επιλογές τους…».

**Ειδικός στόχος του «Μετώπου» ορίζονται τα «αντιστρατιωτικά στοιχεία»: «Η αρχή ας γίνει με τους «αντιρρησίες συνειδήσεως», οι οποίοι πρέπει να ΤΣΑΚΙΣΤΟΥΝ αμείλικτα. Ας είναι σίγουροι πως εμείς θα βοηθήσουμε με τον τρόπο μας…» (27.6.97).

**«Για μας τους Εθνικιστές, το Γκάζι είναι ένα πεδίο μάχης», ξεκαθάριζε ήδη από τις 30.6.95 η «Χρυσή Αυγή». «Εκεί, στη ρίζα του κακού θα δώσουμε τη μάχη». Ενα μήνα μετά τις ένοπλες επιθέσεις στη συνοικία, η εφημερίδα διευκρινίζει: «Στελέχη και μέλη της «Χρυσής Αυγής» βρίσκονται και θα βρίσκονται διαρκώς στο πλευρό των κατοίκων των περιοχών αυτών (…) που βλέπουν τις γειτονιές τους να μετατρέπονται σε τριτοκοσμικές βρωμοπόλεις. Ο τόπος είναι δικός μας».

**Ανοιχτή τέλος είναι η ομολογία της συμμετοχής της οργάνωσης στην «άσκηση πίεσης» κατά των τσιγγάνων στην επαρχία. «Πρέπει να καθαρίσουμε τη χώρα από τους τσιγγάνους», γράφει χωρίς περιστροφές η εφημερίδα στις 28.2.97.

Λίγο αργότερα, προαναγγέλλει πογκρόμ σε συγκεκριμένο χωριό της Θεσσαλίας: «Χαμός γίνεται στην κοινότητα Γιάνουλη της Λάρισας. Αιτία, τα «αδέρφια μας» οι Γύφτοι, για τους οποίους οι κάτοικοι έχουν εξαπολύσει πάμπολλες κατηγορίες. Ο κόμπος φτάνει στο χτένι και το ποτήρι ξεχειλίζει. Και αυτή η στιγμή είναι πάρα πολύ κοντά» (28.3.97).

Ασυλία από ΕΛΑΣ

* Παρά την πληθώρα στοιχείων και καταγγελιών, οι αρχές έχουν μέχρι σήμερα φερθεί με το γάντι στη νεοναζιστική συμμορία.

* Χαρακτηριστική από κάθε άποψη είναι η στάση των αστυνομικών οργάνων που τα ξημερώματα της 15.11.95 είχαν συλλάβει, κατόπιν εντολών, οκτώ μέλη της «Χρυσής Αυγής» σε επεισόδια έξω από το ΕΜΠ: αντίθετα με ό,τι συμβαίνει συνήθως, στο αυτόφωρο όλα τα όργανα-μάρτυρες κατηγορίας απέφυγαν να καταθέσουν το παραμικρό εις βάρος των «αγανακτισμένων πολιτών» που είχαν σπεύσει να τους «δώσουν ένα χεράκι», με αποτέλεσμα να αφεθούν όλοι ελεύθεροι.

* Τρεις μέρες αργότερα, είδαμε με τα μάτια μας πώς η αστυνομία συνόδευσε (κυριολεκτικά) μέχρι την πύλη της Τοσίτσα μερικές δεκάδες Χρυσαυγίτες που είχαν προσφερθεί να συνδράμουν τα ΜΑΤ στην καταστολή των καταληψιών.

* Τα ίδια τα γραφεία της «Χρυσής Αυγής» φρουρούνται άλλωστε σε μόνιμη βάση από τους φύλακες του νόμου. Παρ’ όλο που χτυπήθηκε λίγα μέτρα παραπέρα, ο μουσικός των Last Drive δεν αξιώθηκε κάποια αντίστοιχη προστασία…

 

 

Η ονείρωξη του τρόμου

«Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ των κουκουλοφόρων που επέτυχαν την σύλληψιν, είς μετρίου αναστήματος και σιωπηλός άνδρας, κρατών ρόπαλον του αμερικανικού παιγνίου «μπέιζ μπώλ», πλησίασε την σειράν των Αλβανών υπανθρώπων που εκρατούντο από τους υπολοίπους κουκουλοφόρους. Χωρίς λέξιν ή ύβριν ή επιφώνημα ανεβοκατέβασε το ρόπαλον τέσσαρας φοράς εις έκαστον των παρανόμων και τους αφήκε με σπασμένους τους αγκώνας των χειρών και τα γόνατα των ποδών.»

Βρισκόμαστε στον κήπο μιας «πλουσίας και μεγαλοπρεπούς εξοχικής κατοικίας εις έν των βορείων προαστείων των Αθηνών» και η ελληνική Κου Κλουξ Κλαν έχει αναλάβει να «συνετίσει» με τον τρόπο της, έξι Αλβανούς που επιχείρησαν να κλέψουν.

Διατυπωμένη με τη μορφή σεναρίου, που οι οπαδοί της οργάνωσης οφείλουν να μιμηθούν, η περιγραφή της αθηναϊκής νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου δημοσιεύτηκε στις 10.1.1997 και υπογράφεται από τον μόνιμο αρθρογράφο της «Χρυσής Αυγής», Γιάννη Γιαννόπουλο. Είναι μια από τις σπάνιες φορές που σε κείμενο της ναζιστικής οργάνωσης εγκαταλείπονται τα γενικόλογα συνθήματα, για να προταθεί συγκεκριμένος τρόπος δράσης:

«Την ίδια νύκτα, επιτροπές κουκουλοφόρων «πολιτοφυλάκων» έκαμναν συλλήψεις καθ’ όλον το λεκανοπέδιον της Αττικής, συλλαμβάνοντες λαθρομετανάστες, μέλη της Αλβανικής, Τουρκικής, Νιγηριανής και όλων των χωρών του ΟΗΕ Μαφίας, ακόμη και Ελλήνων συνεργατών τους! Τας πρώτας πρωινάς ώρας, περιπολικά της Ελληνικής αστυνομίας εξεύρον άτομα δεμένα και με κάποιαν… σχετικήν αναπηρίαν ως επίσης και με αναλόγως της περιπτώσεως πινακίδας εις το στήθος των, και εχρειάσθη η βοήθεια φορτηγών και συνεργείων κοπής αλυσίδων δια να συγκεντρωθούν οι ως άνω …ανάπηροι. Περί ώραν ενδεκάτην πρωινήν, περίπου δέκα επτά χιλιάδες άτομα είχαν συγκεντρωθεί εις το παλαιόν γήπεδον του Παναθηναϊκού επί της Λεωφ. Αλεξάνδρας και ανέμενον την απόφασιν της πολύ πλησίον Υπηρεσίας Αλλοδαπών. Ταυτοχρόνως επιτροπές πολιτών επεσκέπτοντο το Κοινοβούλιον, τα αστυνομικά τμήματα, το Υπουργείον Εσωτερικών και Εξωτερικών απαιτούντες την τήρησιν του Νόμου. Εκπληκτοι οι Αστυνομικοί είδον εις μερικούς εκ των πολιτών να εξέχουν από τους θύλακας των παντελονίων τους …μαύρες κουκούλες. (…) Ούτως εν μία νυκτί ελύθη το μέγα πρόβλημα των λαθρομεταναστών».

Διήγημα πολιτικής φαντασίας; Ο επίλογος του ίδιου του κειμένου δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για παρότρυνση στη διάπραξη αδικημάτων (σύσταση και συμμορία, οπλοφορία-οπλοχρησία, βαριές σωματικές βλάβες κλπ) που, κανονικά, πρέπει να απασχολήσει κάποιον εισαγγελέα:

«Το ως άνω σενάριον θα ημπορούσε να γίνει και πραγματικότης. Ας σκεφθούν σοβαρά οι φορολογούμενοι πολίται ότι επιβάλλεται να δημιουργήσουν επιτροπές πολιτοφυλάκων καθ’ άπασαν την επικράτειαν. Με το ίδιο τίμημα και εκατό φορές χειρότερα πρέπει να πληρώσουν όλοι αυτοί οι ξένοι που επιβουλεύονται τις περιουσίες και τις ζωές των Ελλήνων. Το ίδιο δε και οι τυχόν συνεργάτες των. Οταν οι άλλοι δεν κάνουν αυτό που πρέπει, κάν’ το εσύ. Μπορείς!».
Υφυπουργείο …Ναζισμού;ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ μέρα που να μη ζητήσει από το κανάλι του, το Tele-City, τη συνεργασία Νέας Δημοκρατίας – Χρυσής Αυγής ο βουλευτής Γιώργος Καρατζαφέρης. Εχει μάλιστα δώσει και όνομα στο «μέτωπο» που οραματίζεται, το λέει «Νέα Ελπίδα».

«Ποιο μπορεί να είναι το συμπλήρωμα της Νέας Δημοκρατίας;» αναρωτιόταν ο βουλευτής στις 16 Ιανουαρίου. Και έδινε την απάντηση: «Είναι οι ευρισκόμενοι δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, η Χρυσή Αυγή, η οποία έχει πρωταγωνιστές του αγώνα, και μπορεί η Χρυσή Αυγή με όσους έχει, πολλούς ή λίγους, να κάνει τόσο θόρυβο και να συμμετέχει, όσο δεν μπορεί σήμερα δυστυχώς η ΟΝΝΕΔ, η οποία δεν έχει βέβαια καμιά σχέση με την ΟΝΝΕΔ της δεκαετίας του ’80, την ΟΝΝΕΔ του Μιχαλολιάκου. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Και είναι και η ΕΠΕΝ, οι βασιλικοί και οι αμετανόητοι».

Ο κ. Καρατζαφέρης δεν είναι αφελής. Γνωρίζει ότι για να προσεγγίσει η Χρυσή Αυγή τη Νέα Δημοκρατία θέλει και ανταλλάγματα. Αλλά ο βουλευτής δεν είναι τσιγκούνης. Αρχίζει να μοιράζει… υπουργεία: «Ελάτε (εσείς της Χρυσής Αυγής) στη διανομή της εξουσίας. Ελάτε να πάρετε ένα κομμάτι. Θα πάρουμε εμείς (της Νέας Δημοκρατίας) τα υπουργεία, πάρτε κι εσείς τη διοίκηση ενός οργανισμού, πάρτε ένα υφυπουργείο».

 

Ελευθεροτυπία, 1/2/1998

Από http://www.iospress.gr/extra/xrisavgi-1.htm